Bir
zamanlar bir genç varmış.Bu gencin sevdiği ve aşık olduğu dünyalar
güzeli bir kız varmış.Onunla ilk bir radyoda duyduğu kan aranıyor ilanı
için gittiği hastane de karşılaşmıştı.Kan verdiği kişi kızın
amcasıydı.Kız ona teşekkür etmek için gittiğinde daha yeni yataktan
kalkmış ve gitmek için hazırlanıyordu.Birden bulunduğu odanın kapısı
açıldı ve kız içeri girdi.Çocuk ağır ağır kapıya baktı “Yine
hemşirelerden biri geldi herhalde” diye düşündü,ama gelen hemşire
değildi.Kız ona doğru yaklaştı “çok teşekkür ederim sayenizde amcam
yaşayacak” dedi.Genç mağrur bir şekilde “ben olmasaydım bir başkası da
gelir yardım ederdi.Hiç önemi değil.” Fakat kız onu dinlemedi.“Size bir
yemek ısmarlayabilir miyim” dedi.Çocuk reddetmedi içinden “bu kadar
güzel bir kız reddedilebilirmi”diye geçirdi.
“Tabi ne zaman isterseniz.”
“Hemen şimdiye ne dersiniz.”
“Şimdi mi ?”
“Tabiki hem bende beklerken acıkmıştım”
ikisi birlikte yemeğe gittiler.Yemekte muhabbetleri devam etti.Hep
birbirleri hakkında konuştular.Oğlan kızdan ilk gördüğü anda
hoşlanmıştı.Kız ise sadece teşekkür etmek istediği bir yabancıdan bu
kadar çok hoşlanacağını düşünmemişti bile.Konuşmaları sırasında aynı
şeylerden hoşlandıklarını fark ettiler,ikisi de aynı tür filmlerden
hoşlanıyor,aynı tür müziği dinliyor,hatta son zamanlarda aynı kitapları
okumuşlardı.Kız bir erkeğin kendisinin sevdiği şeyleri sevebileceğini
daha önceden hiç düşünememişti ve karşısında böyle biri vardı.Yemekten
sonra kız telefonunu verdi.“Daha sonra ararsan konuşuruz” dedi.Bu
oğlanın çok hoşuna gitmişti.Akşam olduğunda kız telefonunda bir mesaj
gördü “Dünyanın en güzel bayanına. İyi akşamlar” yazıyordu.Kız birden
şaşırdı.Bu kadar erken bir cevap. Demek ki oğlanda ondan
hoşlanmıştı.Buna çok sevindi ve hemen o da cevap gönderdi.Bu
mesajlaşmaları birkaç gün böyle sürdü.Sonunda oğlan ona çıkma teklif
etti.Kız hemen kabul etti.Hayatlarının en güzel günlerini
yaşıyorlardı.İki sevgili,iki aşık.Aşkları o kadar büyüktü ki sevgileri
o kadar içtendi ki bu sevgileri çevresindeki insanlara da
yansıyordu.Fakat oğlanın ailesinin bu aşktan hiç haberi olmamıştı.Hep
onunla sevilisi olmadığı için dalga geçiyorlardı,şimdi de sevgilisi
olduğu için dalga geçecekleri ve bunu hiç istemiyordu.Ama kız ailesi
ile tanışmayı çok istiyordu,oysa her seferinde bir bahane uydurup
erteliyordu.oğlan kızın ailesini bir kere görmüştü.Ama hiç
tanışmamıştı.Kızın ailesi İzmir de oturuyorlardı kendisi ise İstanbul
da amcasını yanında oturuyor ve okuluna gidiyordu.
Sonunda oğlan kızın ısrarlarına dayanamadı ve onu ailesi ile
tanıştıracağını söyledi.Kız buna çok sevinmişti fakat daha önce
ailesine gitmesi gerektiğini geri döndüğünde hemen ailesi ile tanışmak
istediğini söyledi.Anlaştılar ve kız İzmir e doğru yola çıktı.Aradan
bir gün geçti,iki gün geçti kızdan bir ses yoktu.Oysa İstanbul da
birbirlerini görmedikleri anlarda hep telefonda birbirleri ile
konuşurlardı. Peki şimdi ne oldu da aramamıştı..yoksa ailesi mi izin
vermemişti.Yada yanlış bir söz mü söyledi yanlış bir şey mi yaptı.Neden
aramıyordu?Oğlan onu aramaya çalıştığında her seferinde telefonu
kapalıydı.İki hafta,üç hafta,bir ay.Oğlan sonunda kızın onu bıraktığını
artık onu istenmediğini düşünmeye başlamıştı ki ansınız bir akşam
telefonu çaldı.Telefonu ilk kez ona bu kadar acı acı çalıyormuş gibi
geldi.Telefonunun ekranına baktı,arayan oydu.Telefonunu hemen açtı
“alo” “alo” telefonda ki ses kızın sesi değildi.Onun ablası olduğunu
söyledi. Oğlanın telefonunu kızın rehberinde bulduğunu bir arkadaşı
olduğunu tahmin ettiğini söyledi.Oğlan sevgilisiydim diyemedi,“evet bir
arkadaşıyım ama ondan uzun zamandır haber alamıyordum” dedi.Ablası
kızın yaklaşık bir ay önce İzmir e gelirken bir trafik kazası
geçirdiğini üç haftadır komada olduğunu söyleyince oğlan birden dona
kaldı neden onu aramadığını şimdi anlamıştı fakat ablasının
konuşmasından olayın bu kadar olmadığını da anlamıştı.“Kardeşimi geçen
gün kaybettik” diyince oğlanın elindeki telefon bir den yere
düştü.Duyduklarına inanmamıştı sevdiği,aşık olduğu kız ölmüş
olamazdı.Telefondaki ses “alo” diye birkaç kez seslendi fakat oğlanın
cevap verecek hali kalmamıştı.Hala inanamıyordu.İlk uçakla izmire
gitti.Gerçekten ölmüşmüydü.Bunu öğrenmeliydi. Ailesine gittiğinde
dünyası bir kere daha yıkıldı.Çünkü duyduklarını hepsi doğruydu.Bittiği
gün aşkını toprağa veriyorlardı.Yüreği buna artık dayanamadı ve
gözerinden birkaç damla yaş aktı.Onu son bir kez daha görmeliydi.Bunun
için cenazeyi arkadan takip etti camiden mezarlığa kadar
peşlerindeydi.Mezarlıkta görebileceği bir köşeden onları izledi.Onun
yüzünü son bir kez daha gördü.Alçak bir sesle “hoşcakal aşkım,sen bu
dünyada sevdiğim tek kişiydin” dedi.Arkasını dönüp mezarlıktan çıkmaya
karar verdi.Tam o sırada akrasından bir ses duydu. Bu sesi daha öncede
duymuştu,telefonda ölüm haberini veren sesin aynısıydı. Kızın ablası
ona seslendi.Oğlan arkasını dönmeden önce gözündeki yaşları
sildi.“acaba siz bu kişimisiniz” dedi ve elindeki zarfı gösterdi.Zarfın
üzerinde “Biricik aşkıma” yazıyor ve yanında da oğlanın ismi
vardı.Oğlan ağlamaklı bir sesle evet o benim dedi.Ablası ona “bunu
ölmeden önceki gece yazmış ve size vermemi istemişti” dedi ve zarfı
verip uzaklaştı.Oğlan orada mektubu titreyen elleri ile hemen açmaya
çalıştı.Mektupta sadece bir iki kelime vardı.
“Aşkım,seni ne kadar çok sevdiğimi şimdi daha iyi anlıyorum.Herkes
iyileşeceğimi söylese de ben öleceğimi biliyorum.Seni son bir kez
görebilmek,sana son bir kez dokunabilmeyi ne kadar çok istiyorum ama
mümkün olmadığını çok iyi biliyorum. Sana sadece tek bir şey söylemek
istiyorum.SENİ SEVİYORUM VE ÖLDÜKTEN SONRA BİLE SEVİCEĞİM.Senden tek
bir şey istiyorum.Benim ardımdan hayata küsme.Ona sarıl benim için
sarıl.Olumsuzluklara asla yenilme her zaman güçlü ol o zaman sevgim her
zaman yanında olacak ve seni koruyacaktır.
Kalp atışın olmak
Sonra seni hissedebilmek
Bir adımlık zamanda
Bunları şiirinde sen söylemiştin bana bende sana söylüyorum bir adımlık
zaman benim için sonsuza kadar sürecek hoşcakal aşkım. ”
Oğlan bu yazıyı okurken göz yaşlarına artık hakim olamıyordu.Aradan
yıllar geçti. O mektup hala oğlanın cebinde.Ne zaman bir olay olsa ne
zaman üzülse mektubu açar ve yazanları okur üzülmemek için elinden
geleni yapar.O zaman sevdiğinin yanında olduğunu bilir...
Anasayfa 
sinema 
