Güneşin Hükmü

Güneşin Hükmü
Gündüzler zaten yoktu
önce mutluyduk
sonra...
eksildi birşeyler
yada değişti başka şeyler
umut hüküm giydi kalbin zindanlarında
o zaman yorulduk.

bir gözyaşı bir soluk bakış
ve ayrılık acının erken sancısı
kangren gün batımlarında
nur topu gibi bir ölmek arzusu kucağımızda
her an akmaya hazır zehiri hatıraların
bir çocuğun iç çekişi
ve şarkısı vedalaşmaların...
geceler de kayboldu.

uzun bir yoldu
gölgeler karanlıklar korkular vardı
gündüzler zaten yoktu.
güneşi katran kaplamıştı
gökyüzünü sonra gördük.

upuzun bir yoldu
tek bir yıldız kalmamıştı.
belki çekilmesi gereken bir azaptı
belki birgün bitecekti
belki kıyametimiz dinecek
belki fotoğraflar acıtmayacaktı.
yeniden yeşerecekti umut
belki dönecektin
gündüzler zaten yoktu...
geceler seninle gitti.
belki dönecektin...güneş doğacaktı.