İşgallerini sessizce kabulleniyorum

"İyiyim" dedim..
Gerektigi gibi..
Aslında hiç iyi değildim, söyleyemedim..
Bilmemeliydin..

En rutubetli cezaevi mahkumları gibi sıkışıp kaldım duvarlarının arasında..
Ve ben şükretmek zorundaydım içim öyle derinden yansada !
Dışarıda koskocaman bir dünya her yeni günde birkez daha el uzatıyordu bana.. Doğru olan gitmekti belkide, belkide orda gerçekten "İyiyim" diyebilecektim.. Gitmedim bu yüzden de hiç bir zaman öğrenemedim..

Hata yapmış küçük bir kız çocuğu nasıl gözlerini indirip yere dersine dönüyorsa bende öyleydim.. Belki itiraf etmeliydim; ama ben hiç denemedim !
Kaç milyon insan var bu dünyada kaç milyonu haklı kaç milyonu kendini haklı zannediyor ve kaç milyonu hatasını kabulleniyor..
Sen kaç milyonun içindesin haklımısın gerçekten yoksa haklı olmayıpda öyle mi zannediyorsun.. Yoksa ben haksızlığını kabullenenlerin içinde, içine oturmuş bir aşkla birlikte cezamı mı çekmekteyim bu hayat denen zaman sürecinde !

Gözlerinin içine hiç bakmıyorum uzun zamandır sormuyorsun sende neden diye..
Korkuyorum belkide bende, evet evet bende korkuyorum; sende..
Birinin canı yanarken diğeri güçlü kalmalıki aşılabilsin acılar..
Peki niye her seferinde bendim güçlü kalan rolünü takınan ?
Sence o kadar, zannettiğin kadar ya da görmek istediğin kadar güçlümüydüm ben..

Sence sen onca sözü söylerken hepsi indimi kalbime..
Kaçı boğazımda takılı kaldı ah kaçını yutkunabildim kaçını tükürebildim..
Sence neden kabullendim senin bu haksız rollerini..
Neden hesap sormadım ben sana hiç neden hiç açıklama yapmadın..
....
Bir haziran gecesinde belki en güzel belkide en kötüsünde..
Ahh..
Ahh nerden sevdim seni ben böyle delice..
Aradan geçen onca zaman telafimi oldu sanıyorsun sevgilerime, öylesine içimi yakan özlemlere..

Ve şimdi daha da zorlanıyorum kabullenmekte..
Kendimi dünyanın en suçlu kadını seni en iyi niyetli adamı kabulleniyorum..
Ve sen ne söylersen söyle, neyle suçlarsan suçla, neyi yanlış anlarsan anla hepsini yutuyorum..
Şimdilik bunların hepsi; Bekle !

"İyiyim" dedim..
Gerektigi gibi..
Aslında hiç iyi değildim, söyleyemedim..
Bilmemeliydin..

Bir anı kaldı senden bana tüm kötülüklerden arınmış safça ve masumca sadece bir anı..
Her yeni doğan gün daha da güzel olacak diyorum her gün hayata yeniden, sıfırdan başlıyorum..
Değer misin bunlara ? İnan hiç bilmiyorum..
Lal oldu dilim tüm savunmalara..
İşgallerini sessizce kabulleniyorum..
Ahh..

Bilmiyorum, bilmekte istemiyorum nedenini..
Nerden sevdim seni ben böyle delice..
Yinede şimdilik bunların hepsi; Bekle !